تاریخچه هواپیماهای جنگنده

تاریخچه هواپیماهای جنگنده
هواپیماهای جنگنده یا شکاری، هواپیماهایی با سرعت زیاد و قابلیت مانورپذیری بالا هستند که با تجهیز به تسلیحات مختلف، برای از میان بردن تهدیدات هوایی دشمن و یا پاسخگویی به تهاجم دشمن بکارگیری می­شوند. جنگنده‌ها، در نسل­های مختلف دوره تکامل خود، با هدف کنترل و تضمین امنیت هوایی و با قابلیت انجام ماموریت­های تاکتیکی متنوع هوایی از جمله: پشتیبانی نزدیک، شکاری بمب­افکن، رهگیر و ... طراحی شده­اند.

از ابتدای جنگ جهانی اول، تولید جنگنده‌هایی با بدنه‌های چوبی و سطوح پارچه‌ای با ماموریت دیده‌بانی برای راهنمایی توپخانه زمینی آغاز گردید اما خیلی زود مشخص شد که می‌توان آن‌ها را مسلح کرده و برای نبردهای تاکتیکی(مانند: حمله به مواضع حیاتی دشمن) و همچنین درگیری هوایی با هواپیماهای دشمن استفاده کرد. در اواخر جنگ، جنگنده‌هایی چون فوکر دی. ۷ آلمان و اسپاد فرانسه با استفاده از پیشرانه­های پیستونی به سرعت ۲۱۵ کیلومتر در ساعت دست یافتند.

قبل از شروع جنگ جهانی دوم، مهندسان و طراحان در حال فهمیدن این نکته بودند که موتورهای پیستونی در دست‌یابی به کارایی و سرعت‌های بالا، محدودیت عملکردی ذاتی دارند. این محدودیت ناشی از مشکل راندمان پیشرانه به دلیل استفاده از ملخ بود که برای غلبه بر این مشکل، دو روش کلی وجود داشت. تغییر در طراحی موتورهای پیستونی که موجب بهبودی اساسی در قدرت آن­ها گردد و یا این‌که طرح کاملا جدیدی برای پیشرانش استفاده می‌شد. در خلال جنگ جهانی دوم، جنگنده‌های تمام‌فلزی با سرعت‌هایی فراتر از ۷۵۰ کیلومتر در ساعت و با قابلیت پرواز در ارتفاعات ۱۰ تا ۱۲ هزار متری سطح دریا رونمایی شدند که همچنان پیشرانه­هایی پیستونی داشتند. اما در پایان جنگ جهانی دوم، عصر جت های جنگنده فرا رسید و با تولید اولین نسل از این محصولات، دریچه­ای جدید در عرصه تولید تجهیزات نظامی در حوزه هوایی آغاز گردید.

پس از انعقاد پیمان آتلانتیک شمالی ناتو در سال 1949، برای مقابله با شوروی سابق، برتری نظامی و خصوصا برتری هوایی، در دستورکار ناتو قرار گرفت و این قدرت هوایی شامل داشتن جنگنده­های پیشرفته تهاجمی و تدافعی(شکاری) و همچنین بمب­افکن­های هسته­ای نیز شد. در بدو شروع وضعیت چندان خوب نبود و کشورهای اروپای غربی عضو ناتو، به دلیل خرابی­های جنگ جهانی دوم، نیازمند کمک­های مالی و فنی آمریکا بودند و این در حالی بود که شوروی به سرعت جنگنده جت میگ15 را به خدمت گرفته بود و در حال تولید بمب­افکن­های دوربرد توپولوف بود. واقعیت دیگر آن زمان این بود که به غیر از آمریکا و انگلستان هیچ­کشور دیگری توانایی ساخت جنگنده را نداشت، از این­رو سفارش­ها به سوی این دو کشور سرازیر شد و درست یک­سال پس از تشکیل ناتو، با آغاز جنگ کره، به یکباره همه از خواب بیدار شدند و شوروی نشان داد که تنها ناتو به رهبری آمریکا، مجهز به سلاح جهنمی (سلاح اتمی) نیست.

اولین جت‌های جنگنده‌ای چون اف-86 سیبر آمریکایی‌ها و میگ-15 روس‌ها در جنگ کره به طرز مؤثری مورد استفاده قرار گرفتند. و بدین ترتیب طراحی و تولید جنگنده­های نظامی آغاز گردید و از آن زمان تاکنون، جنگنده‌ها در نسل­های متفاوتی جهت انجام انواع ماموریت­های هوایی خاص طراحی شده‌ و می­شوند و این موضوع همچنان به عنوان مساله­ای مهم و اساسی در سطح اول قدرت نظامی و اقتصادی جهان در حال پیگیری و اجراست.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Translate »